„Każdy dzień jest kawałkiem historii,
nikt nie jest w stanie opowiedzieć jej do końca” Jose Saramago
HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ W PĘCKOWIE
Przedstawiając historię Szkoły Podstawowej w Pęckowie, należałoby krótko wspomnieć o miejscowości, w której się ona znajduje.
Pęckowo, to wioska której początki sięgają XV wieku, powstała bowiem w 1458 r. Losy Pęckowa wiążą się z dziejami Wielenia i dóbr wieleńskich. Książę Sapieha sprowadził mieszkańców z terenu Pojezierza Mazurskiego i osadził ich na terytorium bagnisto-lesistym w okolicach Wielenia i w pobliżu rzeki Noteć. Nazwa Pęckowo pochodzi od „pęcków” (tobołków, niesionych na ramieniu), z którymi przybyło do wioski pięciu mazurskich osadników.
Natomiast dokładna data powstania szkoły nie jest znana. Początkowo mieściła się ona w jednopiętrowym budynku z trzema klasami, potem w budynku piętrowym z czterema klasami. Budynek ten pełni swoją funkcję do czasów obecnych. Pierwsze wzmianki o szkole w Pęckowie pochodzą z 1888 r. Ksiądz Jan Korytkowski wspomina o niej w „Krótkim opisie Kościołów Archidiecezji Gnieźnieńskiej”.
Pierwsze szczegółowe opisy dotyczące szkoły pochodzą z 1905 r. i można się o niej dużo dowiedzieć z zachowanej w szkole kronikipisanej w języku polskim. W tym czasie pracowało w niej trzech nauczycieli, a kierownikiem był Wilhelm Steinke. Skarbnicą wiedzy o szkole jest Księga Protokólarna Publicznej Szkoły Powszechnej w Pęckowie powiatu czarnkowskiego, która zachowała się w bardzo dobrym stanie. Prowadzona jest do 30 października 1920 r. w języku niemieckim, po tej dacie w języku polskim.
Przed II wojną światową Powszechna Szkoła w Pęckowie była szkołą drugiego stopnia organizacyjnego o siedmioletnim cyklu kształcenia, lecz większość uczniów kończyła edukację na V klasie. Dwa razy w tygodniu - wieczorem, odbywały się Kursy Oświaty Pozaszkolnej I i III stopnia. Uczyli między innymi: Stanisław Michalski-kierownik szkoły, Bernard Wiza, Zofia Drygasówna- Wiza, Stefan Semrau, Józef Scholl (zastępca kierownika), Kazimierz Lizak i Alina Lemielewiczówna. Zaraz po zakończeniu działań wojennych w 1945 r. szkołę uruchomił Aleksy Konek, który był jej kierownikiem. Wydarzenie to, zapisało się w pamięci mieszkańców jako bardzo ważne, gdyż w czasie wojny dzieci polskie pozbawione były edukacji. Do szkoły uczęszczały w tym czasie tylko dzieci z rodzin niemieckich i nauczane były przez niemieckich nauczycieli. W czasie działań wojennych budynek szkolny nie uległ zniszczeniu, jednakże brakowało książek, zeszytów i przyborów szkolnych.
Po wojnie klasy były przepełnione, w jednej sali uczyli się uczniowie w różnym wieku, toteż zajęcia były prowadzone systemem klas łączonych. Ze względu na dużą liczbę uczniów w charakterze pomocy nauczycielskiej do grona pedagogicznego dołączyła Waleria Schrederówna, a później Zdzisław Masłek. Po kilku miesiącach nauki w szkole został przeprowadzony pierwszy egzamin, którego celem było sprawdzenie jaki poziom wiadomości i umiejętności mają jej uczniowie. Tych uczniów, którzy nie opanowali treści przewidywanych w programie przeniesiono do klasy niższej. W 1946 r. po ciężkiej chorobie zmarł kierowni Aleksy Konek i jego obowiązki przejął Zdzisław Masłek. Wraz z nim pracowali: Kazimierz Niezborała, Rozalia Zdanowska, Jadwiga Bałęczna, Sylwia Frąckowska, Stefania Paczesna.
W latach 1947-1949 przystąpiono do wielkiego remontu. Wymalowane zostały klasy i klatka schodowa, postawiono część nowego płotu, usypano dziesięciocentymetrową, żwirową nawierzchnię boiska szkolnego. W remont placówki zaangażowani byli mieszkańcy Pęckowa.
Od 1 września 1950 r. w szkole liczącej siedem klas uczyło się 109 uczniów. Obowiązki kierownika przejął Alfons Piechota. Wraz z nim jeszcze przez rok pracowali Zdzisław Masłek i Kazimierz Niezborała, następnie zastąpili ich nauczyciele: Edmund Krzyżanowski i Maria Grześkowiak. Ważne daty w historii szkoły to: 20 październik 1950r. wtedy to uczniowie i nauczyciele po raz pierwszy pracowali przy świetle elektrycznym, a potem marzec 1951 r. kiedy zradiofonizowano szkołę.
Od 1 września 1956 r. „ Dekret o obowiązku szkolnym” nakłada na uczniów pobieranie nauki w zakresie 7 klas szkoły podstawowej. Rok szkolny 1966/1967 to okres tworzenia szkół 8-klasowych. W tych latach wzbogaca się wyposażenie szkoły w sprzęt i pomoce dydaktyczne. W 1963 r.zakupiono pierwszy telewizor „Klejnot”. Audycje telewizyjne gromadziły mieszkańców od najmłodszych do najstarszych. W 1965 r. w czasie ferii letnich przeprowadzono remont szkoły. W salach lekcyjnych postawiono nowe piece kaflowe, przed szkołą położono chodnik, drewniane ogrodzenie zamieniono na siatkę drucianą, zamontowano żelazne furtki i bramy, wymurowano śmietnik, wyremontowano budynek mieszczący sanitariaty zewnętrzne. W latach sześćdziesiątych i na początku lat siedemdziesiątych nauka odbywa się w czterech salach dydaktycznych. Baza lokalowa była niewystarczająca dla 7-letniej, a później 8-letniej szkoły podstawowej. Celem poprawy warunków nauki zaczęto rozbudowę szkoły, która z dniem 1września 1971 r. wzbogaciła się o parterowy pawilon przylegający do szkoły. W nim znajdowały się; dwie sale dydaktyczne, pokój nauczycielski, duży hol i przedsionek. (Obecnie w tej części mieści się przedszkole.) W tym czasie przybywa nauczycieli, tak więc uczą: Alfons Piechota-kierownik, Edmund Krzyżanowski, Barbara Szypa (Rajewska), Bożena Krzyżanowska (Zamler), Bogumiła Szczepaniak, Barbara Zawadzka (Francuzik), Bernadetta Maciaszek, Leszek Piątek, Aleksandra Piechota. Od 1 września 1973 r. obowiązki kierownika szkoły przejmuje Edmund Krzyżanowski, poprzedni kierownik Alfons Piechota przechodzi na emeryturę. W następnym roku szkolnym 1973/74 ma miejsce kolejna reforma szkolna, w wyniku której powstają zbiorcze szkoły gminne. Mniejsze szkoły są likwidowane albo obniża się ich poziom organizacyjny. W odległości 3 km od Pęckowa powstaje Zbiorcza Szkoła Gminna w Drawskim Młynie, a tutejsza placówka staje się Punktem Filialnym. Początkowo są tutaj klasy I-IV, potem I-III. Uczniowie klas IV-VIII dowożeni są do Drawskiego Młyna. Z dniem 1 września 1983 r. obowiązki kierownicze w szkole pełni Maria Burda, (p. Edmund Krzyżanowski przechodzi na emeryturę).
W roku szkolnym 1985/86 zostaje podwyższony poziom organizacyjny placówki i Szkoła Podstawowa w Pęckowie staje się szkołą niepełną z klasami I-VI i kadrą liczącą sześciu nauczycieli: Maria Burda-dyrektor, Zdzisława Piątek, Arleta Banecka, Iwona Stochaj, Julita Szmuga, Małgorzata Smaruj. W związku z uciążliwością codziennych dojazdów uczniów klas VII-VIII do szkoły w Drawskim Młynie oraz mając na uwadze poprawę warunków nauki w tutejszej szkole (niedogrzanie sal, brak sanitariatów wewnętrznych) coraz częściej na zebraniach szkolnych i wiejskich rodzice oraz inni mieszkańcy wsi poruszają sprawę rozbudowy pęckowskiej szkoły. Zostaje zawiązany Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły Podstawowej w Pęckowie, który liczy ponad dziesięciu członków. Przewodniczy im Antoni Piątek - ówczesny sołtys wsi. Społeczeństwo, w tym pracujący tu nauczyciele, zobowiązują się do udziału w pracach społecznych przy rozbudowie szkoły (każda rodzina deklaruje przepracowanie określonej liczby godzin). Prace budowlane trwały od sierpnia 1985 r. do września 1992 r. Najpierw w latach 1985-1986 zwieziono materiał budowlany, przygotowano teren pod rozbudowę: usunięto drzewa, ogródek przedszkolny, rozebrano budynki gospodarcze, sanitariaty zewnętrzne pozyskując z nich cegłę. W latach 1987-1988 powstają fundamenty i mury szkoły, a w okresie od 1989-1990 trwają prace dekarskie i elektryczne, wykonywane są tynki, osadzane okna i drzwi zewnętrzne. W latach 1991-1992 trwają prace wewnątrz budynku. Na I piętrze: zakładane jest centralne ogrzewanie, osadzane są drzwi wewnętrzne, parapety, posadzki, białkowane są sale a wokół budynku szkolnego trwają prace porządkowe. Przed wrześniem 1992 r. oddana zostaje część rozbudowanego obiektu szkolnego mieszcząca się na I piętrze. W ten sposób szkoła pozyskuje trzy sale dydaktyczne, pokój nauczycielski, kancelarię i sanitariaty. Przez cały czas trwają jeszcze prace wykończeniowe na parterze (jest tu osobne wejście), aby w drugim semestrze roku szkolnego 1992/93 pozyskać salkę gimnastyczną z zapleczem sanitarnym i pomieszczeniem na sprzęt sportowy.
Od 1 września 1992 r. rozpoczął się nowy etap nauczania w nowoczesnym budynku. Zostaje podwyższony poziom organizacyjny szkoły do pełnej 8-klasowej. Dnia 5 września 1992 r. odbyła się uroczystość otwarcia szkoły przygotowana przez ówczesną dyrektor Marię Burdę przy współpracy grona pedagogicznego, rodziców i uczniów. Z inicjatywy ks. proboszcza Józefa Kluczyńskiego poświęcenia sal dydaktycznych dokonał ks. biskup Zdzisław Fortuniak, wstęgę przeciął Kurator Oświaty w Pile-Tadeusz Cyganek i wójt Gminy Drawsko- Marcin Dmitrzuk. Rok szkolny 1992/93 rozpoczęło 122 uczniów, a grono pedagogiczne liczyło 13 nauczycieli: dyrektor- Maria Burda, nauczyciele: Zdzisława Piątek, Arleta Banecka, Iwona Stochaj, Julita Szmuga, Małgorzata Smaruj, Cyryla Jagiełka, Elżbieta Kielczyk, Marek Tchórzka, Jan Marciniak, Halina Mądrawska, Elżbieta Broka, Marzanna Ćwiertnia. Przez cały czas trwało doposażanie szkoły w meble, pomoce dydaktyczne, sprzęt. Z chwilą podwyższenia poziomu organizacyjnego szkoły rozpoczęła się praca wychowawcza związana z sylwetką przyszłego patrona: pęckowianina, ucznia tej szkoły, długodystansowca, olimpijczyka, patrioty - Jozefa Noji, który swoją ciężką pracą rozsławiał Polskę na stadionach Europy. Z inicjatywy ks. proboszcza Józefa Kluczyńskiego zawiązany został Społeczny Komitet Obchodów Męczeńskiej Śmierci Józefa Noji w Oświęcimiu. Dnia 14 lutego 1993 r. w 50-rocznicę męczeńskiej śmierci Józefa Noji w Oświęcimiu Kurator Oświaty w Pile-Tadeusz Cyganek nadał szkole imię i sztandar, który ufundował ks. Józef Kluczyński. Wdowa po Józefie Noji , p. Irena Noji-Ryżewska dokonała odsłonięcia tablicy ku pamięci swego męża. Nadanie szkole imienia i sztandaru zaowocowało efektywną realizacją funkcji wychowawczej szkoły, skupiającej się w dużej mierze wokół sylwetki Józefa Noji. Tak więc kalendarz imprez wzbogacił się o: Dzień Patrona i Cross im. J.Noji.
W zakresie podniesienia jakości kształcenia 17 października 2000 r. oddana zostaje pracownia informatyczna wyposażona w osiem stanowisk komputerowych połączonych w sieć internetową. Pracownia powstała dzięki finansowemu wsparciu Rady Sołeckiej w Pęckowie, Rady Rodziców, radnym Gminy Drawsko, Odlewni S.A. w Drawskim Młynie, właścicielom sklepów spożywczych w Pęckowie. Opiekunem pracowni była p. Julita Szmuga, a nauczyciele podwyższali swoje kwalifikacje z zakresu technik informatycznych.
W czerwcu 2000 r. 8-klasową Szkołę Podstawową w Pęckowie ukończyli ostatni jej absolwenci (rocznik 1984), a od roku szkolnego 2000/2001 w wyniku reformy strukturalnej powstają 3-letnie gimnazja. Natomiast do Szkoły Podstawowej w Pęckowie uczęszczają uczniowie klas I – VI, dyrektorem nadal jest p. Maria Burda, a kadra nauczycielska to: Zdzisława Piątek, Arleta Banecka, Małgorzata Smaruj, Elżbieta Broka, Wioletta Tecław, Małgorzata Śmierzchalska, Teresa Rybarczyk i od 2006 r. Marta Burda (Wrzeszcz). Pani Maria Burda obowiązki dyrektora pełni do sierpnia 2008 r. (przechodzi na emeryturę). Od 1 września 2008 r. do maja 2016 r. dyrektorem szkoły zostaje p. Małgorzata Śmierzchalska, a do kadry pedagogicznej dołącza Bernard Chalasz, Magdalena Kalina (Brol) i Dorota Biniak (Gadocha). Od 1 czerwca 2016 r. do końca września obowiązki dyrektora pełni p. Wioletta Tecław. A od 1 października 2016 r. dyrektorem szkoły zostaje p. Anna Mazurowska.